Aktualności

W tym roku ostatki choć nie były huczne, to radosne za sprawą Cyganów, a dokładniej dwóch Cyganek i Cygana. Na korytarzach rozbrzmiewały cygańskie rytmy. Dało się słyszeć piosenki „My Cyganie", „Cyganeczka Zosia", czy „Zagraj mi piękny Cyganie". Każdego spotkanego „Cyganie” obdarzali  uśmiechem, częstowali czekoladą przypominając, że kończy się karnawał i nadchodzi czas Wielkiego Postu.

Domowi kolędnicy, Państwo Ewa, Stanisław, Andrzej i Kazimierz wraz instruktorami Glorią i Januszem odwiedzili Mieszkańców oraz Personel śpiewając kolędy i składając  życzenia noworoczne.

Andrzejki to od zawsze w naszym Domu czas dobrej zabawy. Również w tym roku nie odstąpiliśmy od niej. Podczas „Andrzejkowych igraszek” były wróżby, konkursy, tańce i jak zwykle przy takiej okazji duża dawka humoru.

Już po raz ósmy zorganizowaliśmy Festiwal Polskiej Piosenki Filmowej i Serialowej, który rok rocznie jest niezwykłym spotkaniem ludzi kochających śpiewanie. Z powodu wciąż panujących obostrzeń pandemicznych nie mogliśmy cieszyć się występami na żywo. Nadesłane w formie plików MP3 piosenki zaprezentowane zostały podczas domowego dnia festiwalowego. Publiczność oprócz słuchania konkursowych piosenek brała udział w muzycznych zagadkach  i wspólnie śpiewała. Jury, którym tym razem byli pracownicy Działu Opiekuńczo- Terapeutycznego państwo Gloria, Ola, Kasia i Janusz postanowiło przyznać  wyróżnienie  paniom Ewie i Teresie z DPS  ulica Radziwiłłowska 28  za piosenkę „ O mnie się nie martw” oraz nagrodę główną Złotą Filmową Nutę 2021 pani Agnieszce z DPS, ulica Łanowa 41  za piosenkę „Ta noc do innych jest niepodobna”. Kierując się ideą zachowania bezstronności Jury postanowiło nie obejmować oceną prezentacji przygotowanej przez Dom Organizatora.

Beczka to wydarzenie które pozwalało podzielić się również Mieszkańcami innych Domów humorem w dowcipie opowiedzianym słowem , piosenką , scenką rodzajową. Ze względów pandemicznych niestety nie mogliśmy zaprosić do nas Gości. Poprosiliśmy ich o przesłanie zarejestrowanych programów. Podczas domowego wydarzenia zaprezentowaliśmy je jego uczestnikom. Nasz Dom reprezentowała grupa artystyczna złożona z trzech pań Teresy i Jadzi i Ewy oraz dwóch panów Stanisława i Andrzeja. Opiekę nad nią roztoczyli nasi instruktorzy od kultury Gloria i Janusz. Przedmiotem prezentacji była piosenka „ Tak bardzo się starałem” Długo, by opowiadać jak bardzo wesoło było podczas rejestracji materiału do filmu, na która składała się ścieżka dźwiękowa i fotki. Uczestnicy spotkania mieli niezły ubaw. I oto chodziło ! Uśmiech to skarb, który nic nie kosztuje a jest bezcennym darem dla drugiego człowieka.

Już tęskniliśmy za miejscem spotkań, za naszą „setką” czyli salą nr 100.
Przez dłuższy czas była w remoncie, ale teraz mamy ją odmienioną, z nowymi meblami, świeżo pomalowanymi ścianami. Jest piękna! Wracamy, by znów w tym miejscu być razem podczas porannej kawy, zajęć tematycznych,  gier i zabaw.

Nasz coroczny turniej w pirackie kości, w czasie którego spotykaliśmy się z innymi Domami musieliśmy zamienić na domowy turniej. Rozegraliśmy, co było do rozegrania, zaśpiewaliśmy co było do zaśpiewania i zjedliśmy co było do zjedzeni. Trzeba dodać, że uczestników nie opuszczał humor ! Kolejne pirackie starcie za rok. Ahoj piraci!

Owocem tego projektu były fotografie, na których znaleźli się Mieszkańcy w towarzystwie Osób, z którymi łączą ich więzy szczególnej serdeczności, otwartości czy sympatii.
W niedzielę 1 lipca do serdecznej fotki zostali zaproszeni wszyscy chętni również rodziny  oraz przyjaciele naszych Podopiecznych.

Gdyby nie czas obostrzeń pandemicznych z pewnością spotkalibyśmy się z przyjaciółmi z innych domów, wspólnie podziwiali wianki świętojańskie biorące udział w konkursie i oczywiście radośnie pląsali przy folkowych utworach. Niestety musieliśmy zmienić formułę. Konkurs zrealizowany został on-line natomiast wydarzenie  odbyło się z udziałem tylko naszych Mieszkańców. Było kwietnie za sprawą kwiatów, z których pani pokojowa  Irenka oraz nasza Mieszkanka pani Gienia wyplatały domowy wianek. Było też  zabawnie , bo szukaliśmy kwiatu paproci i muzycznie, bo śpiewaliśmy przy akompaniamencie  gitary pana Janusza i fleciku pani Glorii. Oczywiście było też, jak przy takiej okazji, smacznie.
W czterech słowach Zabawa nam się udała!

W czerwcu nasze miasto obchodzi swoje dni. Również i my celebrujemy ten czas poprzez wydarzenie „Kocham Kraków”. Śpiewamy  piosenki, sprawdzamy naszą wiedzę o Grodzie Kraka i oczywiście zajadamy obwarzanki. Nie inaczej było i w tym roku. A oto zadbali nasi instruktorzy Gloria i Janusz, którzy przy tej okazji przyodziali się w ludowe stroje.

Ze względu na pandemię dotychczasowe miejsce na Majówkę, czyli nasz  gaik brzozowy,  musieliśmy zamienić na strefy rekreacyjne domów z ulic Łanowej 41, 43, na co dzień podzielone ogrodzeniami. Nie przeszkodziło to jednak w tym, abyśmy czuli się wspólnotą. Nabożeństwo poprowadził ksiądz Eugeniusz, oprawę muzyczną instruktorzy zajęć kulturalnych Gloria i Janusz. Naszym  szczególnym gościem był misjonarz, franciszkanin ojciec Jan Hruszowiec.

Za sprawą uczczenia w naszym Domu  230 rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja, korytarz obok kaplicy przybrał barwy symboli narodowych. Tematem przewodnim stały się słowa „Gdy pytasz mnie, czym Ojczyzna jest…” pochodzące z piosenki „Ojczyzna” Marka Grechuty.